Foto: Rosanne Jaspers
Ik heb iets geleerd. Iets heel waardevols kan ik wel zeggen. Namelijk dat doorzetten soms betekent dat je even moet stoppen. Dat je juist even alles moet loslaten om daarna weer verder te kunnen. Dit klinkt misschien gek en tegenstrijdig, maar ook onze spreekwoordelijke emmer zit wel eens vol. Het is echt geen schade om daar zo nu en dan aan toe te geven en voor jezelf te zorgen.
‘Door, door, door’
Had je me dit een tijdje geleden gezegd, dan had ik waarschijnlijk niet geluisterd. Ik ben van het type ‘het gaat wel weer over’. Van ‘effectief gezien kun je makkelijk 30 dingen doen op een dag’. En ‘het moet nu eenmaal, dus…’
Het gevoel ‘door, door, door’ te moeten is ons denk ik allemaal niet onbekend. We hebben zowel op werk als thuis to-do lijstjes waar je u tegen zegt. En in het weekend zijn we klusjes aan het opknappen waar we door de weeks niet aan toe komen.
Op onze lijstjes staat werken, sporten, gezond eten, goede boodschappen doen en iedere avond koken. We hebben familie en vrienden die we regelmatig willen zien en er zijn de verplichte nummertjes zoals verjaardagen, babyshowers en bijkletsen met oude kennissen. Verder is het fijn als ons huis schoon is, de benen geschoren, wenkbrauwen geëpileerd en dragen we hippe kleding. Oh, niet te vergeten: we willen ook boeken lezen en onszelf ontwikkelen. We moeten quality time doorbrengen met onze partner, willen op Netflix graag de populaire series zien en op Instagram en Facebook bijhouden wat iedereen om ons heen meemaakt. De moeders onder ons zijn vaak al helemáál nooit klaar, want daar komt nog een overvolle kinderagenda bovenop de eigen agenda. Het resultaat? Zelfs ontspannen is een moetje geworden. We zijn ons aan het haasten om tijd te maken om te ontspannen en zetten zelfs ontspannen soms op onze to-do lijst.
Tijd om te voelen
Daar bovenop, en misschien nog wel belangrijker voor ons welzijn, komt dat we onszelf niet altijd de tijd en ruimte geven om te voelen. Verdriet, onzekerheid, twijfel, vragen…daar is simpelweg geen tijd voor, dus daar staan we liever niet bij stil. Als we dit wel doen overzien we de gevolgen niet altijd en lopen we het risico dat dit negatieve gevoel langer blijft hangen dan gewenst. Dit komt eigenlijk nooit goed uit, is erg onhandig en wat zal de buitenwereld wel niet denken. Stop maar weg, het gaat wel over, morgen weer een nieuwe dag.
De grap is dat we ons hoofd wel een tijdje op die manier voor de gek kunnen houden, maar ons lichaam trapt daar niet in. Dus die gekke klachten die je wel eens hebt (hoge ademhaling, onrustige huid, niet goed slapen, gewichtstoename) zouden zomaar uitingen kunnen zijn van al dat weggestopte gevoel. Natuurlijk zijn er gradaties in de hoeveelheid stress die we ervaren bij drukte. Dit hangt ook af van de standaard die we onszelf opleggen, maar we kunnen niet ontkennen dat het aantal burn-outs bij jonge mensen op dit moment hoger is dan ooit. Burn-outs die hiermee beginnen: doorgaan, moeten presteren en ontkennen dat alles in je lijf en hoofd schreeuwt om rust.
Stop
Zoals ik al zei, heb ik dus iets geleerd. Ik stop. Ik stop, zodat ik kan doorzetten. Op die momenten dat mijn hoofd overloopt, dat de lijstjes zich opstapelen, dat ik me niet goed voel, dan stop ik. Ik maak af wat écht moet, maar alles wat kan wachten laat ik wachten en ik creëer ‘a little escape’ voor mezelf.
Laatst nog. Na een lastige ochtend, waar oud verdriet weer even aan de oppervlakte kwam (want dat gebeurt nu eenmaal af en toe) en een vol hoofd van vele ballen hoog houden kon ik kiezen: hardnekkig doorgaan of even eruit. Ik koos voor het laatste. Zodra het kon ben ik met mijn lief de auto ingestapt en naar het strand gereden. Letterlijk en figuurlijk a little escape. Uitwaaien , opnieuw ordenen en toegeven aan het moment. Hierdoor voelde ik me niet alleen veel beter, maar heb ik bij terugkomst ook nog eens meer werk kunnen verrichten dan me die ochtend gelukt zou zijn. Door mezelf de tijd te gunnen even te stoppen. Te mogen voelen. Niets te moeten. En even voor mezelf te zorgen.
Zorg voor jezelf
A little escape hoeft natuurlijk niet perse naar het strand te zijn. Ik snap ook dat niet iedereen altijd de vrijheid heeft om letterlijk weg te gaan als het even te veel wordt. Dat hoeft ook helemaal niet. Het kan ook al heel helpend zijn om een blokje om te lopen, een frisse neus te halen, als het kan even je ogen te sluiten en te dromen over bijvoorbeeld je volgende vakantie of morgenochtend iets langer in bed te blijven liggen. Kijk wat voor jou werkt, het gaat erom dat je jezelf toestaat even te stoppen.
Naast stoppen om te kunnen doorzetten op moeilijke momenten denk ik eigenlijk dat het sowieso een goed idee is om wat meer stil te staan en bewust te zijn van waarom we doen wat we doen. Moet het echt allemaal? Willen we het echt allemaal? Worden we er echt gelukkig van? Is jouw antwoord ‘ja’, ga dan vooral zo door. Maar is jouw antwoord op één van die vragen ‘nee’: stop dan ook nu en zorg goed voor jezelf. Mij helpt het om mezelf iedere dag te herinneren aan wat ik belangrijk vind, waar ik blij van word en hoe ik ervoor kan zorgen dat wat ik doe hieraan bijdraagt. Hoe je het beste voor jezelf zorgt, is natuurlijk voor iedereen anders, maar dat het belangrijk is, dat geldt voor iedereen.
Liefs, Eva