Foto: Rosanne Jaspers
“You can’t connect the dots looking forward; you can only connect them looking backwards. So you have to trust that the dots will somehow connect in your future.”
Dit is een passage uit een uitspraak van Steve Jobs. Hij sprak de woorden uit tijdens een toespraak op Stanford University voor een groep afstudeerders. Voor mij en voor velen met mij is dit een toespraak met zoveel betekenis en waarde dat ik hem wel kan blijven kijken. Keer op keer op keer op keer.
Drie bepalende momenten
In zijn toespraak vertelt Steve Jobs over zijn leven. In het bijzonder over drie bepalende momenten in zijn leven die, ondanks dat ze allesbehalve makkelijk waren, achteraf de beste en meest waardevolle momenten uit zijn leven zijn gebleken.
Steve Jobs vertelt over hoe hij als baby bij zijn adoptieouders terecht is gekomen. Ouders aan wie zijn biologische moeder hem in eerste instantie niet wilde afstaan, omdat zij ‘working class’ waren en zijn biologische moeder alleen universitair afgestudeerde ouders wilde voor haar zoon. Hij vertelt hoe dit ertoe heeft geleid dat hij ‘moest’ studeren en dat hij desondanks na een half jaar hiermee stopte, omdat hij de waarde van zijn studie niet inzag. Steve Jobs was een ‘college drop out’ en dit bracht behoorlijk wat uitdagingen met zich mee. Ook vertelt hij dat hij ontslagen werd bij Apple, het bedrijf dat hij zelf had opgericht en hoeveel publieke vernedering dit met zich meebracht.
De cadeaus van moeilijke momenten
Terugkijkend op deze gebeurtenissen richt Steve Jobs zich niet op de pijn, het verdriet, de gemiste kansen of de negativiteit van deze hoofdstukken uit zijn leven. In plaats daarvan vertelt hij over alle deuren die hierdoor voor hem zijn open gegaan. Deuren die anders dicht gebleven waren. Deuren die hij anders misschien nooit had ontdekt.
De moeilijkheden rondom zijn adoptie hebben hem gebracht tot inschrijving op die prestigieuze universiteit waar zijn ouders zo hard voor hebben gespaard. Zijn ‘dropping out’ op diezelfde universiteit leidde tot het volgen van vakken die hij in zijn reguliere programma nooit gevolgd zou hebben en waarvan hij de kennis nu heeft kunnen gebruiken bij het ontwikkelen van de prachtigste en meest vernieuwende technologie. Ontslagen worden bij zijn eigen bedrijf was vernederend, maar bleek achteraf fantastisch. Zonder dat was zijn volgende bedrijf Next nooit geboren en was Apple in samenwerking met Next niet zo groot en succesvol geworden als het nu is.
Steve Jobs ziet, met terugwerkende kracht, en ‘Connecting the Dots’, hoeveel de moeilijke momenten in zijn leven hem uiteindelijk hebben opgeleverd. Dit geeft zowel die momenten, als zijn leven en het verloop ervan kracht, betekenis en waarde.
‘It was awfull tasting medicine, but the patient needed it.’
In mijn geval vond ik ‘the medicine’ ook echt ‘awfull’. Niemand kiest voor struggles, voor pijn, verdriet, moeilijke keuzes of verkeerde beslissingen. Er zijn echt genoeg momenten geweest dat ik er veel voor over had gehad om alle stomme gevoelens weg te poetsen en me ‘gewoon’ goed en gelukkig te voelen. Toch zie ik inmiddels heel helder de cadeautjes die hierin voor mij verstopt zaten. Hoe ik ben gegroeid, wat ik allemaal heb geleerd, hoeveel positiefs er op dit moment in mijn leven is, wat er anders niet nu in deze vorm geweest was. En dat geeft zoveel power. ‘I connected my dots’ en begrijp nu waar het voor was.
Liefs Eva
