Je kunt vast genoeg redenen noemen waarom je werkt. Er moet brood op de plank, je moet je vaste lasten betalen, je wordt graag uitgedaagd, het hoort nu eenmaal, je hebt niet voor niets je opleiding gevolgd, enzovoorts. Maar hoe heb je ooit die keuzes gemaakt?
Waarom dit werk?
Wat we vaak minder goed weten is waarom je nu precies dít werk doet. Heb je daar wel eens écht goed bij stil gestaan? Hoe ben je gekomen bij wat je nu doet? Is dat een aaneenschakeling van bewuste keuzes geweest of was er hier en daar ook sprake van geluk, toeval of moeten kiezen? Als je nu opnieuw voor een opleiding of carrière mocht kiezen, zou je dan hetzelfde doen of kies je misschien iets anders? Wilde je toen je klein was al worden wat je nu bent of ben je toch iets anders gaan doen?
Verstandige keuzes
In onze maatschappij is het de norm om vooral ‘verstandige’ keuzes te maken. Wat dan precies verstandig is laat ik graag in het midden, maar we leren in ieder geval al van jongs af aan om zo min mogelijk risico te nemen. In de praktijk betekent dit dat we vaak niet ons gevoel volgen, maar ons verstand. We maken veel van onze keuzes op basis van kansen en mogelijkheden in de toekomst, op basis van talent, op basis van zekerheid. Of we maken keuzes uit angst voor het onbekende en volgen daarom liever de gebaande paden in plaats van dat we ons eigen pad maken. En als we eenmaal keuzes gemaakt hebben, is het al helemaal moeilijk om het roer om te gooien. Want dat betekent vaak zoveel onzekerheid en chaos dat we het liever bij hetzelfde houden.
Balans
Voor veel van ons geldt dat ons werkzame leven een groot gedeelte, soms zelfs het grootste gedeelte, van ons leven inneemt. Uren die je weg bent van je partner, eventuele kinderen en andere dierbaren. Ook zijn het uren die je niet kunt steken in hobby’s, sport, vrije tijd, ontspanning, etcetera. Gelukkig vinden veel mensen deze balans goed. Hopelijk ben jij er daar één van. Goed omdat je werk hebt dat je uitdaagt, waar je gepassioneerd over bent en waar je energie van krijgt. Super!
Er zijn jammer genoeg ook mensen die zich hier niet goed bij voelen. Hoor jij daarbij? Wringt het bij jou dat je zoveel uur in de week niet kunt doen wat je eigenlijk het liefst doet? Kun jij pas na werktijd gaan doen wat je leuk vindt? Zie jij er regelmatig tegenop om naar je werk te gaan? Neemt jouw werk energie van je weg in plaats van dat het je energie geeft? Ben jij iedere vrijdag weer dolblij dat het weekend is en duurt het weekend eigenlijk altijd te kort? Kijk dan nog eens kritisch naar je leven en hoe je dit leven inricht.
Je leven speelt zich óók onder werktijd af
Onze tijd is kostbaar en vliegt voorbij. Don’t waste it! In mijn story over Jip Keijzer schrijf ik het ook ‘Iedereen gaat dood, maar niet iedereen leeft echt’. Waarom zou dit alleen opgaan voor onze vrije tijd? Je leven speelt zich niet alleen af buiten werktijd, je leven is alles bij elkaar opgeteld. De zekerheid, het aanzien, het salaris, de toekomstbestendigheid, de waardering en de ervaring van een baan waar je niet gelukkig van wordt zijn weinig waard als je er ongelukkig van wordt.
Schoolvoorbeeld van verstandige keuzes
Ikzelf ben denk ik een schoolvoorbeeld van hoe het leven kan lopen als je keuzes maakt op basis van verstand. Ik kon vwo aan, dus was de universiteit de enige optie. Nooit ergens anders naar gekeken. Wat ik ging studeren had ik ook al lang bedacht en heb ik nooit meer in twijfel getrokken: orthopedagogiek. De universiteit ging goed. Ik kan goed leren (stampen) dus ik haalde mijn tentamens zonder moeite en toen was ik na vier jaar klaar. Ik was nog jong, dus ik koos ervoor om eerst als groepsleider te gaan werken in de kinder- en jeugdpsychiatrie. In die branche heb ik bijna tien jaar gewerkt.
Gedurende die tien jaar heb ik heel veel spanning, stress, onrust, ongeluk en ontevredenheid gevoeld. Ik zat niet op mijn plek en merkte dat aan alles. Ik koppelde hier alleen geen keuzes aan. Zelfs niet na een periode uitgevallen te zijn na een heftig incident. Mijn keuzes waren verstandelijk en gebaseerd op zekerheid, houvast en veiligheid. Ik heb een hypotheek, andere vaste lasten, een hond, was alleenstaand, had geen buffer, dus dacht dat ik niet anders kon. Alleen maar verstandelijke gedachten, terwijl mijn gevoel schreeuwde: stop!
Als ik het opnieuw kon doen
Als ik nu opnieuw mijn leven kon vormgeven vanaf de middelbare school, zou ik echt op cruciale punten een andere keus hebben gemaakt. Dan zou ik niet zonder andere opties te bekijken naar de universiteit zijn gegaan, maar had ik onderzocht welke manier van leren het beste bij mij past en daar mijn vervolgopleiding op aangepast. Ik had niet alleen gedaan wat ‘hoorde’, maar ik had ook zijweggetjes genomen als ik daar blij van werd. Ik had meer tijd genomen om te ontdekken waar ik nu echt warm van loop en ik had keuzes gemaakt die ik wílde maken, in plaats van keuzes die ik dacht te moeten maken.
Natuurlijk heb ik toen mijn keuzes gemaakt met de kennis die ik toen had. En dat is ook goed. Ik heb geen spijt, maar weet nu wel hoe ik het anders wil en zorg ervoor dat ik het in het vervolg ook anders doe. Want keuzes op basis van enkel verstand hebben er bij mij in ieder geval toe geleid dat ik bij die groep hoorde die niet gelukkig werd van werken. Zelfs een beetje ongelukkig.
Nog die week had ik mijn ontslag ingediend
En dus heb ik het roer omgegooid. Ik heb de tijd genomen om te ontdekken wat ik belangrijk vind, waar ik energie van krijg, wat mijn waarden zijn, waar ik goed in ben en hoe ik dit alles kan combineren. Ik heb mijn prioriteiten helder gekregen en een beslissing gemaakt: ik ga niet langer zoveel tijd besteden aan iets waarin ik niet gelukkig ben. En door deze beslissing werd keuzes maken ineens heel gemakkelijk. Nog die week had ik mijn ontslag ingediend.
Voor iedereen is het pad anders, dus hoe ik het heb aangepakt zal niet bij iedereen passen. Wel denk ik dat dit voor iedereen geldt: als je keuzes maakt op basis van je gevoel en niet op basis van verstand, angst of hoe het hoort, je dit langer volhoudt, je minder spijt hebt, er minder wringt en je een gelukkiger leven zult hebben.
Choose a job you love…
Een leven waarin je prioriteiten op orde zijn, een leven waarin het werk dat je doet ook echt werk is waar je warm van loopt. Een leven waarin werk niet als werk voelt, maar als iets wat je ook zou willen doen als je er niet voor betaald zou krijgen. Dan klopt het. Dan is de balans goed. Ik heb al een tijdje een tekst in huis hangen: ‘Choose the job you love, and you will never have to work a day in your life’. En daar ben ik het 100% mee eens.
Liefs Eva
